به گزارش گروه ترجمه خبرگزاری «حوزه»، شیخ احمد هاشم، عضو هیئت کبار علمای الازهر، جزئیات و داستان حضرت هود (ص) را که در سوره ای به نام آن حضرت در قرآن کریم آمده است، بیان کرد و توضیح داد که این داستان حضرت هود (علیه السلام) با رزق و روزی که خداوند رزاق عهده دار آن است، آغاز شد.

وی افزود: این سوره تصریح می کند که هیچ موجود زنده ای بر روی زمین نیست مگر اینکه خداوند به او روزی می دهد.

شیخ هاشم بیان داشت: خداوند متعال حضرت هود (ع) مانند سایر پیامبران مثل حضرت نوح و یوسف (علیهما السلام) به سوی اقوام مشخصی فرستادت و حضرت هود (ع) را به سوی قوم عاد و حضرت صالح (ع) را به سوی قوم ثمود و حضرت شعیب (ع) را به سوی قوم مدین فرستاد، اما وقتی خداوند متعال در مورد رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم صحبت کرد، فرمود: «وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ» و منظور از عالمیان، کل جهان غیر از خداست.

عضو هیئت کبار علمای الازهر  توضیح داد: در سوره هود بیان شده است که خداوند متعال مسؤول رزق خلق خود است و خلقت نیافریده مگر اینکه برای آنان روزی در نظر گرفته، آنچنان که در قرآن کریم فرموده است: «وَمَا مِن دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إِلَّا عَلَی اللَّهِ رِزْقُهَا وَیَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا ۚ کُلٌّ فِی کِتَابٍ مُّبِینٍ» و "دابه" یعنی هر چیزی که روی زمین حرکت می کند اعم از انسان، حیوان یا حشره.